WooWoo

Ik was ongeveer 16 jaar toen ik hem kreeg van mijn eerste vriendje, een beeld van een peuter-jongetje. Ongeveer 30 cm hoog, eigenlijk zo groot als een echt peuterhoofd. Hij had er maanden voor gespaard en wist niet helemaal zeker of ik het wel leuk zou vinden... Ik vond hem prachtig! De kleur groen is zo mooi en die oortjes vond ik zo aandoenlijk... De blik in de ogen is na al die jaren nog steeds ondoorgrondelijk.
Hij heeft alle verhuizingen overleefd...nou ja, bijna dan. Zo hier en daar zijn er wat stukjes afgebroken maar is nog steeds even mooi.

Later toen ik kinderen kreeg verdween hij in een kast...ze vonden hem niet leuk, erger...ze waren er bang voor. WooWoo noemde mijn zoon hem en WooWoo moest weg daar was geen twijfel over.
Dus verdween hij naar de zolder, de kelder, in een kast, in een doos, een kist enz...
Later kwam hij weer te voorschijn, kreeg een muts op, een sjaal om, kettingen, oorbellen en nog veel meer... Hij verhuisde mee, keer op keer
Vandaag kwam ik hem weer tegen bij het opruimen van een kast....ach, die WooWoo...

Ik heb hem weer een mooi plekje gegeven! 

*