zondag 30 oktober 2016

Herfst impressie

Er zijn mensen die een beetje droevig van de herfst worden, ik word er gelukkig van! Vooral van de kleuren...Elke dag is het nu anders in het bos, zo heeft een boom nog al z’n blad en zo staat hij met naakte takken. 

Ik heb dit weekend heel veel blaadjes gefotografeerd, niet om de vorm of hoe mooi de druppels erop liggen maar puur en alleen om de kleur.


Daarmee ben ik gaan husselen


En nog meer....


Ik werd er helemaal enthousiast van!


En nog een en nog een





Blaadjes in alle kleuren :-) maar dan stiekum toch een veertje in herfstkleuren!






donderdag 27 oktober 2016

Bos

Het bos...ik zou niet weten wat ik zonder het bos zou moeten! Het voelt altijd als thuis, de geuren en kleuren, de paadjes, de stilte...totdat je je oren open zet! Dan hoor je van alles, ook dingen die je niet kent en misschien liever wilt niet horen. Of je hoort iets waarvan je denkt: dit wil ik niet zien en zeker niet tegenkomen!

Maar soms beleef je zo’n magisch moment...dan sta je even stil en drink je het moment...sssstillll...

De kleuren en het licht...als je door je wimpers kijkt zie je een sprookje...vooral niet knipperen met je ogen want dan is het moment weg. Tegen beter weten in maak je dan een foto want ja, je weet maar nooit..misschien kan je het moment toch vangen :-)

Thuisgekomen kijk je naar de foto en ja...teleurstelling!
Maar gelukkig kun je een beetje toveren en tover je net zo lang tot je de sfeer van dat magische moment ziet verschijnen. Een geluksmomentje!


Het is een kwestie van geloven in sprookjes ;-)




zaterdag 22 oktober 2016

De Fundatie

Museums...ik hou ervan, ik krijg er een warm hart van! Gisteren hebben we museum de Fundatie in Zwolle bezocht. Ik was er nog nooit geweest maar er was een tentoonstelling die ik graag wilde zien.



Wat een mooi idee om 100 jaar portretten bij elkaar te brengen in een tijdelijke tentoonstelling! Dat tijdelijke maakt het extra bijzonder want je zult ze waarschijnlijk nooit meer bij elkaar zien.

Ze beginnen met een zelfportret van Oskar Kokoschka uit 1917, dat is bijna 100 jaar geleden! 


De melancholieke blik staat een beetje in contrast met de manier waarop dit schilderij geschilderd is. Je moet echt even iets langer kijken wil je zien wat er gezegd wordt...en dan zie je de hartepijn, het enorme liefdesverdriet dat zo bepalend is geweest voor zijn leven. Mijn zijn wijsvinger stuurt hij je blik naar zijn hart. Ik vind het een ontroerend schilderij.



1920 - Constantin Brancusi’s missie was om de essentie in de vorm te vangen, een elementaire vorm die vol zat met betekenissen. De ei-vorm als begin van alle leven maar ook de gereduceerde essentie van het menselijke hoofd.


1933- Kazimir Malevitsj 
Ik ben fan van Malevitsj! Niet perse om wat hij maakt maar om zijn zoektocht...hoe hij zich losmaakt maakt van de wereld der objecten. Een soort niets om te komen tot volheid...lastig uit te leggen maar als je je er een beetje in verdiept dan begrijp je wat ik bedoel.

Dit schilderij - vrouwelijke torso - heeft een raakvlak met ‘het ei’ van Brancusi, kijk maar naar het ovale hoofd. Voor Malevitsj was dit de elementaire mens. Veel stijlen die hij onderzocht heeft komen hier bij elkaar. 




1926 - Man Ray. De fotografie heeft zijn intrede gedaan en de ontwikkelingen in de kunst gaan in een stroomversnelling. Alles is al eens gedaan, bedacht en gemaakt en nieuwe stromingen zien het leven.
Het modernisme, het surrealisme wilden op hun manier de de klassieke kunst ontmaskeren. Deze foto was niet als kunst bedoeld maar werd gemaakt voor een artikel over 'vrouwelijke krachten' in de Vogue. Het is een foto die meer vragen oproept dan antwoorden geeft.




1954 - ‘ De gek en de blauwe vogel’ . Asger Jorn, een Deense schilder die een tijd heeft geschilderd bij de Cobra-groep. Alles in dit schilderij gaat over loslaten van de zelfbeheersing. Het is een spel tussen gekte en normaliteit, tussen zien en niet zien...zie jij de blauwe vogel? Er spreekt ook angst uit wat versterkt wordt door het kleurgebruik.  Een uitspraak van Jorn: “ Geloof nooit een autoriteit ook niet als hij een schilder is”  Volgens mij zeer bevrijdend om zulke portretten te maken!



Tot slot nog aandacht voor Marlene Dumas en haar serie ‘Jesus Serene’ 1994. Het was jammer dat het druk was in deze zaal want hier had ik nog wel even willen blijven. Prachtig!
Vanuit de gedachte dat we de enige echte Jezus nooit kunnen kennen, heeft zij 21 portretten geaquarelleerd die Jezus zouden kunnen zijn. Afbeeldingen zoals we die kennen uit de kunstgeschiedenis maar ook portretten van de alledaagse mens. Want uiteindelijk weet niemand het...


Helaas heb ik er maar een aantal op de foto kunnen zetten...zoals ik al zei: het was te druk.


En als allerlaatste nog een foto van in het gebouw...prachtig licht en mooie lijnen!



Met mijn korte beschrijvingen doe ik de schilderijen te kort, ik weet het... Het zijn er honderd dus ik zou zeggen: Ga kijken! En dan vooral op een dinsdagochtend of zo ;-)






zaterdag 15 oktober 2016

kiezelsteentjes

Daar ben ik weer! Ik hoop dat ik niet al te veel lezers ben verloren tijdens mijn zomerstop en anders is het jammer. Het was een heerlijke zomer vol licht en warmte, veel buitenleven tot vaak in de kleine uurtjes...wat wil een mens nog meer?

Tijdens één van die vele mooie weekenden had ik mij buiten genesteld onder een parasolletje, dat wel want anders was het gewoon te warm en verander ik in no-time in een kreeft...qua kleur dan ;-)
Ik had wat mooie kiezelstenen gevonden en haalde mijn verf en kwasten naar buiten.

Het geen enkel doel behalve lekker bezig zijn in een zomers tempo...steentje na steentje...












Inmiddels heb ik er cadeautjes van gemaakt en hebben de meesten een nieuwe eigenaar! Die kleine lelijkerd heb ik gehouden als herinnering aan een fijne zomer!


Laat de herfst maar komen nu!