Vervelen?

Vervelen? Ik verveel me nooit, echt nooit daar heb ik een veel te druk leven voor.
En mocht verveling dreigen dan ben ik blij met de vrijgekomen tijd...er is namelijk altijd wel wat te denken, te maken, te creëren...
Zoals vandaag, de plannen vielen letterlijk in het water dus ineens was er een zee aan ruimte.

Het bewerken van foto’s geeft honderdduizend mogelijkheden en het kost tijd om die allemaal te onderzoeken. [en vooral de stappen te onthouden die ik maak om iets nieuws te creëren]

Het origineel van deze foto is een hoofd van een etalagepop en die heb ik gedompeld in een aantal „edit-badjes”
Naar mate het proces zich voltooide [het kostte me ongeveer een uurtje] zag ik een soort sprookjesachtige figuur ontstaan en in mijn hoofd ontvouwde zich een heel verhaal.
Dat zal ik niet gaan op schrijven...ieder heeft zijn eigen verhaal bij dit beeld.

Oke, een paar woorden dan....je ziet ze niet maar ze heeft elfen-oren en het geheugen van de wereld.

♒︎

Avond ☽

Het landschap maakt zich op

voor de nacht

Rekt en strekt zich nogmaals

tussen de fris gestreken velden

en rust....

⭐︎☽⭐︎

*

WooWoo

Ik was ongeveer 16 jaar toen ik hem kreeg van mijn eerste vriendje, een beeld van een peuter-jongetje. Ongeveer 30 cm hoog, eigenlijk zo groot als een echt peuterhoofd. Hij had er maanden voor gespaard en wist niet helemaal zeker of ik het wel leuk zou vinden... Ik vond hem prachtig! De kleur groen is zo mooi en die oortjes vond ik zo aandoenlijk... De blik in de ogen is na al die jaren nog steeds ondoorgrondelijk.
Hij heeft alle verhuizingen overleefd...nou ja, bijna dan. Zo hier en daar zijn er wat stukjes afgebroken maar is nog steeds even mooi.

Later toen ik kinderen kreeg verdween hij in een kast...ze vonden hem niet leuk, erger...ze waren er bang voor. WooWoo noemde mijn zoon hem en WooWoo moest weg daar was geen twijfel over.
Dus verdween hij naar de zolder, de kelder, in een kast, in een doos, een kist enz...
Later kwam hij weer te voorschijn, kreeg een muts op, een sjaal om, kettingen, oorbellen en nog veel meer... Hij verhuisde mee, keer op keer
Vandaag kwam ik hem weer tegen bij het opruimen van een kast....ach, die WooWoo...

Ik heb hem weer een mooi plekje gegeven! 

*

joo-expo en eurovisie tv

⭐︎Pasen 2014⭐︎

De afgelopen weken heb ik een zeer plezierige mailwisseling gehad met een predikante uit Brussel. Het begon met de vraag of een aantal afbeeldingen van mijn schilderijen gebruikt mochten worden voor de Paasdienst. Natuurlijk!

Het balletje rolde verder zonder dat ik het wist tot het moment dat ik weer een bericht kreeg waarin stond dat de dienst in Brussel uitgezonden zou gaan worden uitgezonden op de televisie...Eurovisie tv! Of mijn schilderijen daarvoor gebruikt mochten worden? 

Ik heb de mail minstens 3 keer gelezen... ik dacht: „Dit is ongelofelijk! Wat een podium krijg ik hiermee!” 

persbericht:

De dienst wordt muzikaal opgeluisterd door het Vocaal Ensemble Gaudeamus, o.l.v. Filips Pieters, Anna Rusakova (orgel), Ingrid Vercruysse (dwarsfluit), Matthias Nauwelaerts (piano), Rogier Sanders (trompet). De illustraties zijn van kunstenares Jolan van Elk .

Ik ben zó blij dat dit op mijn pad is gekomen! Met veel dank aan Ds. Anne Kooi.

Voor wie wil gaan kijken: zondag 20 april, 10.00 uur tot 11.00 uur, VRT - Eén 

Nu wil het geval dat wij hier geen belgische tv kunnen ontvangen maar de redactie van de VRT heeft mij verzekerd de uitzending op dvd te branden! 

Gelukkig hebben we vrienden met "de belg” op de tv dus als ik echt niet kan wachten dan mogen we daar kijken.

*

Het went

ze zeggen dat het went...

het zal

maar ben er niet zo zeker van...

*

jong en alleen

nog jong en alleen

strooit ze lentegroene wolken

om zich heen

*

Klaar!

Mijn laatste blogje ging over een wit schilderij, inmiddels is het klaar!

Ik ben begonnen met grijzen en witten...voorzichtig beginnen kan geen kwaad. Het geeft je ruimte en je kunt nog alle kanten op, het is als een beetje aftasten....ga ik linksom of rechtsom?

Dan een beetje zwart...altijd lastig want zwart is zwart en als het er eenmaal staat is het heel bepalend voor je schilderij en bovendien is het lastig weg te schilderen.

Rood moest het zijn...rood gaat het worden!

In eerste instantie waren de randen van het schilderij wit totdat ik zag dat het „weg zou lopen” op een grote witte muur...om het meer body te geven heb ik het beeld gekaderd. Het is een groot doek en kan in z’n eentje prima een hele grote muur hebben! (en is zo jammer dat een afbeelding niet het gevoel van groot laat zien)

 Gemengde techniek 120 x 100 x 2.5 cm op doek

Het overhandigen van het schilderij was het spannendst...ze waren sprakeloos en ik kon niet zo goed zien of ze het nou vreselijk of juist mooi vonden! 

Het bleek mooi te zijn! (pfieuwwww)  past perfect in het interieur en geniet van een prachtige lichtval! 

Een paar dagen later hoorde ik van de man des huizes: „ hij wordt elke dag mooier!” 

Mooi toch?




*