ik zag ze op een winderig perron,
zij had een krantje voor hem gekocht terwijl hij zijn kaartje uit de automaat liet rollen.
ze stonden daar in hun eigen wereld van liefde en afscheid...
hij met een tas en een koffertje,
zij met een bosje sleutels
hun handen in elkaar verstrengeld
de ogen in elkaar vastgeklonken
woordloze woorden van liefde.
de trein loopt binnen
mensen stappen in en uit en lopen om hun eiland heen
een omhelzing, een kus
deuren sluiten
hij kijkt door het glas
zij kijkt en blaast een kus
het is ook mijn trein, ik reis met hem mee
*