lente groen

vandaag zag ik het

een waas van lente-berken-groen!

mixen en mengen tot het juiste groen

 zo mooi bij de kleurtjes van berkenschors





*





portret of niet?

acryl op linnen 50x60

tussen de bedrijven door toch nog wat geschilderd

uit een abstract beeld doemde een gezicht op

misschien is ze er maar maar voor even...

-detail-

ik hou van deze kleursamenstelling...

wie weet verdwijnt het portretje wel weer onder deze kleuren

*

het gebeurt in Groningen...

een weekendje weg bracht ons naar Groningen
al heel erg lang stond het Groninger Museum op mijn verlanglijstje
en nu was het dan zover!

te zien was de tenstoonstelling "Het onbekende Rusland".
mooie werken, prachtige kleuren en onbekende werelden.
vanzelfsprekend ook nog door de vaste collectie gedwaald.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ergens verstopt in het museum was de installatie "Vuurvogel" van Othila Verdurmen te zien.
opeens waren we gevangen in een magische wereld van kleur, geluid en beeld.
 
Beeldend kunstenaar Othilia Verdurmen liet zich inspireren door de mythe van de vuurvogel. De vogel Phoenix, gaat door het vuur en sterft om opnieuw te worden geboren. Hij is het symbool van zowel het leven als de dood. In vele culturen worden verhalen verteld over de vuurvogel en zijn betekenis. De kunstenaar hield zich bezig met vele vragen rondom de vuurvogel: Is er een ei? Kruipt hij uit zijn oude gedaante als een slang uit zijn huid? Hoe ontstaat leven? Wat maakt dat het leven begint? Othilia creëerde een fascinerende installatie van textiel en staal waarin met licht, geuren en een soundscape deze wonderlijke transformatie vorm krijgt. De dode vuurvogel is een reusachtig object, ruim zeven meter breed, dat van alle kanten kan worden bekeken. De herboren vogel weerspiegelt zijn vorm, maar straalt ook energie en levenslust uit en heeft hele andere kleuren. Laag over laag schept Othilia met textiel intense, fantasievolle beelden, vormen en kleuren.  




echt even kijken!

het hotel was een vreemdsoortig samenraapsel van steigers, glas en een hoog gehalte  Jan des Bouvrie...

de ieniemienie kamers moeten gecompenseerd worden door enórme bloempotten in de lobby...

nah...de bedden waren okee maar dat was het dan ook.

het weer was geweldig, de terrassen vol, de kroegen gezellig en het eten heerlijk!

kortom: ik heb genoten!

*



het geeft niet

het geeft niet

zolang het maar pijnloos is

het geeft niet

zolang het maar licht blijft

het geeft niet

zolang mijn geheugen wit blijft

het geeft niet

ik kan bewaren

ik ben de bewaarder

van de bestemming

het geeft

ooit

het geeft niet…




*

leuk

best leuk om er zo eens bij te hangen!




*

mes

het paletmes lepelt

en smeert

het schraapt

en kerft

het schikt

en snijdt

het verdeelt

en brengt samen

het paletmes

behoed je

voor details

het mes snijdt

aan twee kanten

*

over bomen

ik word dagelijks omringd door bomen

allerlei soorten en maten

ik doe niet aan boomknuffelen hoor, maar ik hou wel van ze

beuken, eiken, essen, sparren, dennen

maar het meest hou ik van de berk (er zijn heel veel soorten!)

de kleine blaadjes, de sierlijke takken en de witte bast,

de elfenbankjes die groeien op de gevallen bomen

de vliegenzwammen aan de voet van een herfstige berk.

kleurpotlood op papier

uit: Salicornia
De berk is een boom die behangen is met verhalen. Zo duikt ze in de Germaanse mythologie op als een goddelijke boom. In de Edda is ze de boom van Thor, de god van bliksem en oorlog. De Franse cultuurfilosoof Jacques Brosse beweert dat het de berk is, en niet de eik, die in het noorden een goddelijke boodschapper was. De boom diende als medium waarlangs druïden en sjamanen in contact traden met hun goden. De Finnen eren de berk in hun mythologie, de Kalevala. Daar is het de toverzanger Vainämöinen, de schepper van de wereld, die de berk als enige van alle boomsoorten niet met zijn bijl omhakt:

Vainämöinen, oud en wakker,

schaft een bijl aan scherp van snede,

om het bos te gaan ontginnen,

om met kracht het bos te rooien;

bomen, struiken velt hij neder,

slechts de berk spaart hij voor bijlslag,

tot een rustplaats voor de vogels

waar de koekoekroep kan klinken.

Adelaar daalt uit de hoogte

neer op wijd gespreide vleugels

om te zien wat daar gebeurde:

‘Waarom spaart gij deze berk daar,

laat hem onbeschadigd leven?

Waarom velt hem niet uw bijlslag?’

Vainämöinen geeft ten antwoord:

‘Daarom is zij daar gelaten

dat de vogels op haar rusten,

dat de arend daar zijn rust vindt.

mooi toch?

*

vlammend palet

olieverf op linnen 40x40 cm

 

de verf die ik morste

vliegt plotseling in brand,

't palet valt vlammend uit mijn hand.

de aarde zwaait open,

ik zie haar lopen

in m'n eigen groene gras.

[tekst Lennaert Nijgh]

*

niet lang meer...

februari kan het archief in

en het zal niet lang meer duren

voor het groen de knoppen uit komt piepen

in de vroege ochtend zingen de vogels

welkom maart!

*