Het schilderij waar ik nu mee bezig ben heeft iets muzikaals, iets warms en groots. Het is 120x100 groot en 4 cm dik. Mijn ezel moet telkens omhoog en omlaag omdat ik er anders niet bij kan, :-) Ik maak gebruik van heel veel materialen en dat biedt heel veel mogelijkheden!
Ik las onlangs een quote van Hans Obrecht, een in Zwitserland geboren schilder en werkzaam geweest in Amsterdam. Ik had nog nooit van hem gehoord en dan is het leuk om even op internet te zoeken naar ‘wie of wat’ Hij zei: Zodra mensen me uit een tekening beginnen aan te kijken dan stop ik- dan zijn ze er.
En ik dacht: ‘ja, zo doe ik dat ook’
Gister avond zat ik aan tafel een portretje te maken in mijn boekje en ineens was ze er. Ze keek me aan.
Wat hou ik van de herfst! Die schone frisheid van geuren en kleuren... elke ochtend als de zon net op is gaan we een uurtje wandelen in het bos. Als je elke dag in het bos komt word je meegenomen in het seizoen. Geen ochtend is het hetzelfde, het licht is altijd anders en de kleuren veranderen elke dag. Het is nog niet op z’n mooist en ik vind dat er veel te weinig paddestoelen zijn maar wie weet komt dat nog. Ineens zijn ze er! 🍄
Ik ben bezig met 2 grote schilderijen, 1 in opdracht en 1 omdat ik het niet laten kan. Later meer daarover. Tussendoor experimenteer ik met kleur, lijn en vorm. Heel goed om mijn hoofd leeg te maken en nieuwe energie op te doen.
🍁🍁🍁
Onlangs heb ik meegedaan aan de kunstroute en hoewel ik heel veel bestaand werk heb was het toch een hele organisatie. Het begon al met een stukje schrijven over mezelf, wat maak ik, waarom maak ik en wat wil ik laten zien. Alle schilderijen die ik wilde exposeren moesten nagelopen worden of er toch niet ergens een kleine beschadiging te vinden was. Kaartjes met titels en prijzen moesten worden gemaakt en veel van dit soort kleine klusjes waar je nooit aan denkt als je “ja” zegt tegen de vraag of je mee wilt doen.
