Voor de komende kunstroute heb ik naast nieuw werk ook een heleboel kunstkaarten gemaakt. Ik merk dat het door mensen zeer op prijs gesteld wordt als ze een persoonlijk kaartje ontvangen. Een kaartje met zorg en aandacht gemaakt om te versturen met een persoonlijke tekst 🩷
Stuur jij nog wel eens een kaart die je zelf schrijft, dichtplakt en na een wandelingetje in een PostNL brievenbus laat vallen? Het is wel even zoeken naar een brievenbus de laatste tijd....
💌
Werk
Gelukkig zullen we
de stenen, keien, kiezels
die je tot hiertoe hebt verlegd
vandaag niet tellen
en laat ons hopen
dat ook niemand vraagt
al dat gewicht te tillen.
Het lijkt mij aangenaam
als we vandaag gewoon eens
naar de wereld kijken,
hoe jij die hebt veranderd.
Bart Moeyaert
♡
Engelen, het woord spreekt tot de verbeelding en misschien spreken zij wel tot mijn verbeelding. Ik mag dat graag geloven. Een engeltje op je schouder... dat klinkt beter dan door het oog van de naald. Ik maak graag ruimte voor een engel op mijn schouder. Misschien aan elke kant een zodat ik recht loop en voor alle zekerheid. Zaken die je toeschrijft aan je intuïtie kunnen ook wel ingefluisterd zijn door een engel die toevallig in de buurt is of misschien wel je eigen beschermengel.
Van beide schilderijtjes heb ik een artprint laten maken van 50x70 cm en ze daarna ingelijst.
Het is een mooi stel zo samen!
💫
Het maken van dit soort kleine portretjes geeft zoveel voldoening! Het is snel, intuïtief, zonder vooropgezet plan, een paar lijnen en wat kleur. Op tijd stoppen - dat is de kunst!
Inmiddels heb ik heel wat van dit soort gezichtjes in mijn schetsboekje gemaakt. Soms gaat het ook helemaal fout hoor, dat komt dan omdat ik dan té lang door ga. Dat moet je nooit doen: te lang doorgaan.
💕
Wie houdt er niet van? Klaprozen! Wiegend op hun dunne steeltjes dragen ze dikke hommels die soms een dutje lijken te doen in het hart van de bloem. Die kleuren.... niet alleen het klaprozenrood maar ook roze en oranje! Ze groeien op de meest onmogelijke plekken, soms zelfs tussen de de stoeptegels!
Want: groeien moet!
Zoals eerder gezegd, of misschien ook wel niet, ben ik bezig om te kijken wat het digitaal maken van afbeeldingen toe kan voegen aan mijn gewone schilderwerk. Ik hoop dat dit werkt op deze manier anders moet ik iets anders verzinnen. Wat je hier ziet wordt niet alleen snel afgespeeld maar wordt ook snel gemaakt. 10 minuten en dan moet het klaar zijn. Vind ik.
Op deze manier kan je niet gaan overdenken en bereik je maximale spontaniteit.
Het uiteindelijke resultaat.
Vanaf de zomer van 2022 tot nu ben ik hier niet geweest, ik ben zolang niet geweest dat ik mijn wachtwoord niet meer wist. Maar ik leef nog :-) Het leven van de afgelopen maanden vroeg om andere dingen dan bloggen. In schaarse vrije momentjes ben ik wel blijven schilderen maar het delen via dit medium daar had ik dan even geen zin meer in. ' Voor wie, voor wat, waarom?' Ergens op een moment zal dit blog zomaar ins Blaue hinein verdwijnen... Fatalistisch? Ja, vast en zeker. Realistisch? Ja, zeker en vast. Ins Blaue hinein... dat is nog wel érgens maar waarschijnlijk vraagt het speurwerk om het weer zichtbaar te krijgen. Goed, voor de speurders dan...
🌸
Soms heb ik dat even nodig... verstand op nul en blik op oneindig. Gewoon een beetje zitten mijmeren en maar wat aan rommelen. Geen doel, geen noodzaak, geen druk, het hoeft niks te worden. Papier, kwast en wat aquarelverf. Omstandigheden creëren waarin ik mijn hoofd leeg kan maken en even in het moment te zijn. Genieten van de kleuren en de verrassingen.
En dan niet denken dat mooie papier bewaar ik voor later want je weet nooit hoe snel later er is.
Lekker dik penseel voor veel water en verf
