met de nadruk op leuk want er zijn ook "opeens-dingen" die helemaal niet leuk zijn, daar wil ik het nu niet over hebben.
Op een late namiddag word ik gebeld door een man met een jonge stem, een jongeman dus.
"dag mevrouw, ik heb uw telefoonnummer gekregen van de academie en ik heb een ongebruikelijk doch vriendelijk verzoek aan u, heeft u een momentje tijd voor mij?"
"maar natuurlijk!"
"mijn moeder viert haar 60e verjaardag en ik zou haar graag willen verrassen met een schilderij"
nou, dat is altijd leuk en het gesprek kabbelde voort...hoe groot, welke kleuren enz enz.
nadat hij gezegd had "het moet stralend, rood en rond zijn" voegde hij er een beetje benepen aan toe:
"en ze is morgen jarig....-stilte in het gesprek- ...denkt u dat dat gaat lukken?"
hij klonk zo aardig en ik vond het zo'n lief gebaar naar zijn moeder dat ik ja zei.
maar dan moet het natuurlijk ook nog gaan gebeuren!
gelukkig hou ik van het werken tegen een deadline aan en diep in de nacht was het klaar.
de volgende ochtend kwam hij het schilderij ophalen.
met veel dankbetuigingen werd het doek op de achterbank gezet en ging hij naar de verjaardag van zijn moeder.
's avonds kreeg ik een telefoontje:
mama blij! zoon blij!
ik blij!
*