woensdag 14 april 2010

kinderogen

zondaghuisje, boompje
beestje
zit binnen.



met veel plezier heb ik op een zondagmiddag
 huisjes zitten maken.
eigenlijk heb ik mijn tijd een beetje zitten verdromen...
denkend aan hoe gewend ik ben om
"tussen de lijntjes" te blijven,
hoe moeilijk het is om los te laten wat ik weet.
het vraagt oefening, geduld en vooral doen...en dan opeens
weet je weer hoe het is om te kijken
door de ogen van een kind.


*

2 opmerkingen:

  1. Jolan,

    ik verbeeld je aan een keukentafel,
    kleurtjes in de aanslag,
    de rust vloeit op papier
    met rood en blauw en wolken
    en een boompje dat ik versier.

    Als een kind zo blij
    zonder volwassenaverij.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja, zo ongeveer was het

    mooie reactie, als een gedichtje
    dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je de moeite hebt genomen om een reactie achter te laten!