ik was eens in Mexico rond deze tijd van het jaar en viel daar met mijn neus in de boter.
Allerzielen is daar een nationale feestdag en wordt ook als zodanig gevierd!
alle kerken, bakkerijen, straatventers, kledingzaakjes, restaurantjes hangen vol met knipperende doodshoofdjes en wiebelende skeletten ... vaak in de favoriete kleuren knalroze en gifgroen.
er wordt een feestmaal bereid om de doden te laten zien dat zij nog niet vergeten zijn en dat zij van harte uitgenodigd zijn om aan te schuiven.
er is muziek en de graven worden versierd met attributen die de dood symboliseren, met lichtjes, drank en eten.
men viert feest op het kerkhof!
voor mij was het een combinatie van carnaval en de kermis...
zeg maar gerust een schok!
hier in Nederland gaat het feest van Allerzielen geruisloos voorbij, hooguit wordt er in katholieke kringen wat aandacht aan besteed.
van een feest is geen sprake!...wat verse bloemen en nieuwe kaarsjes en dat is het dan wel.
wat niet is, kan komen
wat ooit was, zal blijven bestaan
gouache op papier 60x80 cm
*
Zoals Bram Vermeulen zo prachtig zingt:
BeantwoordenVerwijderenals ik doodga, huil maar niet
Ik ben niet echt dood moet je weten
't Is maar een lichaam dat ik achterliet
Dood ben ik pas als jij me bent vergeten!
Allerzielen heeft een wereldvormende en bindende functie.
wereldvormend en bindend...
BeantwoordenVerwijderenis dat zo?
ik zou het graag willen geloven!