sprookjes

als groot mens is het niet handig om in sprookjes te geloven.
in sprookjes geloven betekent dat je óf hardleers bent
óf dat je weinig realiteitszin hebt ...of erger, allebei tegelijk!
dan liggen teleurstellingen op de loer als een monster
dat als een schaduw achter je aan loopt
zijn kansen grijpt om je pootje te haken en je op te vreten!
moet je maar niet in sprookjes geloven!

als kind kreeg ik een sprookjesboek, een enorm dik boek
gebonden in hemelsblauw linnen met een glanzend leeslint.
daar griezelde, droomde en leefde ik in...
het staat versleten en doorleefd in mijn boekenkast.
ik geloof nog steeds in sprookjes.

sprookjes, sagen en legenden zijn altijd al onder ons geweest
ze worden doorverteld van generatie op generatie
en kunnen in mijn ogen niet afgedaan worden als zijnde "sprookjes"
nee, sprookjes bezitten een schat aan beelden en wijsheden.

neem nu de rode schoentjes...
handgemaakte rode schoentjes
rood als kleur van levenskracht, passie en intuïtie
de schoentjes staan symbool voor de grond waarop we lopen
de letterlijke stappen die de weg maken in het leven.

hoe anders is het te lopen op rode schoentjes dan op gympies?
rode schoentjes maken je bewust van je stappen
laten je luisteren naar je intuïtie
gympies laten je hollen en voortjagen, op weg naar meer van hetzelfde...

afbeelding: Marian Merk
soms laat je intuïtie je in de steek
geloofde je in een sprookje omdat je er zo graag in gelooft
dan vreet het monster je op
en denk je aan rode schoentjes

afbeelding: Nicola Slattery

een blik op mijn schoenen liet me zien
dat ik een bonte verzameling heb...
maar géén rode!
het wordt tijd voor nieuwe rode schoentjes!

Doen!