Bos

Het bos...ik zou niet weten wat ik zonder het bos zou moeten! Het voelt altijd als thuis, de geuren en kleuren, de paadjes, de stilte...totdat je je oren open zet! Dan hoor je van alles, ook dingen die je niet kent en misschien liever wilt niet horen. Of je hoort iets waarvan je denkt: dit wil ik niet zien en zeker niet tegenkomen!

Maar soms beleef je zo’n magisch moment...dan sta je even stil en drink je het moment...sssstillll...

De kleuren en het licht...als je door je wimpers kijkt zie je een sprookje...vooral niet knipperen met je ogen want dan is het moment weg. Tegen beter weten in maak je dan een foto want ja, je weet maar nooit..misschien kan je het moment toch vangen :-)

Thuisgekomen kijk je naar de foto en ja...teleurstelling!
Maar gelukkig kun je een beetje toveren en tover je net zo lang tot je de sfeer van dat magische moment ziet verschijnen. Een geluksmomentje!

Het is een kwestie van geloven in sprookjes ;-)

♡