Naast de beukenhaag

Ik heb vakantie...wel 3 weken lang! Inmiddels ben ik bijna op de helft...
Op dag 1 kreeg ik keelpijn...op dag 2 hoofdpijn en spierpijn en op dag 3 was ik gewoon ziek.
De rest van de week een kop met snot en nul energie....beetje jammer maar misschien heb ik daarvoor wel vakantie...uitzieken en bijtanken.
Gelukkig schijnt de zon nu (al is het maar tijdelijk) dat maakt een hoop goed!

Vanavond zat ik naast de beukenhaag...die haag is een wonder!
In de winter blijven de blaadjes hangen en pas als er vers blad komt verdwijnt het droge ritselende blad.
Het begint wat groenig maar dan wordt het rood, prachtig rood!

 Het geluid verandert ook...van ritselen naar ruisen... Het houdt de wind tegen, het felle zonlicht...het beweegt en waaiert... De kleuren veranderen in het licht, het is een fenomeen die haag!

Terwijl ik daar zo zit zie ik de buurman op het weggetje lopen, hij loopt met een wandelstok en van verre herken ik zijn karakteristieke loopje. De buurman heeft MS en elke dag loopt hij zelfde stukje om zijn lichaam in conditie te houden...hij loopt, weer of geen weer en ik heb diept respect voor zijn doorzettingsvermogen. "Dag buurman" zwaai...
Hij wordt ingehaald door een paard met ruiter...stapvoets...klikklak-klikklak. Het geluid draagt ver, alsof ze aan de andere kant van de haag lopen.

Zo luierend in het warme avondzonnetje denk ik aan alles en aan niks...
Vanmiddag was ik bij de tandarts en terwijl ik daar ik die stoel lag dacht ik aan dat vermoorde volleybal-koppel. Gemarteld...kaak gebroken en tanden en kiezen eruit getrokken ...daarna in mootjes gezaagd en in een citroen boomgaard begraven. Ik heb niet veel nodig om daar een plaatje van te maken...
De rest van de wereldellende trok aan mijn geest voorbij ...de man die met een kapmes in zijn bebloede handen stond te roepen "Dit zien de vrouwen in ons land dagelijks...het is oog om oog en tand om tand"
De zoektocht naar de vermoorde broertjes...de haat groter dan de liefde...
Hoe bestaat het dat zoiets kan gebeuren...het pas niet in mijn hoofd en ik kan het gewoon niet begrijpen.
Eigenlijk wil ik het ook allemaal niet weten...en valt mijn eigen verkoudheid best mee.
Terwijl de mondhygiëniste de polijstpasta in mijn mond in het rond draait denk ik: ik lees geen kranten meer, kijk geen journaal meer en al helemaal geen Knevel en van de Brink meer...want dat is een dagelijkse ergernis... Sensatiebelust en slechte interviews. Wanneer is het weer tijd voor Zomergasten???

Ik kan nog net een kopje koffie naast de beukenhaag doen voordat de zon weg is...
Morgen is het zomerse weer alweer voorbij ... We gaan naar het Rijksmuseum! Tijd voor mooie dingen op mijn netvlies!



*