over bomen

ik word dagelijks omringd door bomen

allerlei soorten en maten

ik doe niet aan boomknuffelen hoor, maar ik hou wel van ze

beuken, eiken, essen, sparren, dennen

maar het meest hou ik van de berk (er zijn heel veel soorten!)

de kleine blaadjes, de sierlijke takken en de witte bast,

de elfenbankjes die groeien op de gevallen bomen

de vliegenzwammen aan de voet van een herfstige berk.

kleurpotlood op papier

uit: Salicornia
De berk is een boom die behangen is met verhalen. Zo duikt ze in de Germaanse mythologie op als een goddelijke boom. In de Edda is ze de boom van Thor, de god van bliksem en oorlog. De Franse cultuurfilosoof Jacques Brosse beweert dat het de berk is, en niet de eik, die in het noorden een goddelijke boodschapper was. De boom diende als medium waarlangs druïden en sjamanen in contact traden met hun goden. De Finnen eren de berk in hun mythologie, de Kalevala. Daar is het de toverzanger Vainämöinen, de schepper van de wereld, die de berk als enige van alle boomsoorten niet met zijn bijl omhakt:

Vainämöinen, oud en wakker,

schaft een bijl aan scherp van snede,

om het bos te gaan ontginnen,

om met kracht het bos te rooien;

bomen, struiken velt hij neder,

slechts de berk spaart hij voor bijlslag,

tot een rustplaats voor de vogels

waar de koekoekroep kan klinken.

Adelaar daalt uit de hoogte

neer op wijd gespreide vleugels

om te zien wat daar gebeurde:

‘Waarom spaart gij deze berk daar,

laat hem onbeschadigd leven?

Waarom velt hem niet uw bijlslag?’

Vainämöinen geeft ten antwoord:

‘Daarom is zij daar gelaten

dat de vogels op haar rusten,

dat de arend daar zijn rust vindt.

mooi toch?

*