zondag 7 februari 2010

het lampenkapje

vroeger stond ik nog wel eens met mijn handeltje op kunstmarkten, best leuk en gezellig...zeker als het mooi weer is.
zo'n marktje heeft veel voorbereiding nodig, een kraampje huren bijvoorbeeld: kraampjes zijn gewild dus je mag van geluk spreken als je er eentje kunt huren.
dan moet je zorgen dat je werk er representatief uit ziet; ingelijst werk ziet er netjes uit dus naar de lijstenmaker, passepartoutjes snijden voor de werkjes op papier, ophangdraadjes aan de doekjes schroeven, kaartjes maken enz.

dan 's morgens in alle vroegte je handeltje in de auto, passen en meten natuurlijk en zorgen dat het heel en onbeschadigd op plaatst van bestemming komt.
vooral de thermoskan met koffie niet vergeten!
uitladen, weer sjouwen, kraampje aankleden, schilderijen uitstallen, prijs- en  titelkaartjes erbij want mensen willen vooral weten hoe het heet en hoe duur het is.
vol verwachting ga ik de dag in en wacht ik op de eerste bezoekers, de vroege mensen zijn vaak de echt geinteresseerden of zijn gewoon vroege vogels.

mensen lopen langs en kijken...
soms blijven ze staan om te kijken, vragen een visitekaartje en vervolgens hoor je nooit meer wat van ze.
(volgens mij zijn dat verzamelaars van kaartjes)
intussen is de koffie op,  heb je koude voeten en een zere rug van het staan.
dan zijn er nog de mensen die ooit ergens een leuke krea-cursus hebben gedaan en denken dat mijn schilderijen op hun commentaar zitten te wachten.
of, en dat vind ik pas echt erg, mensen die roepen: "ohhhhh en ahhhhhh" en vervolgens zeggen dat  het nét niet de kleur blauw van de gordijnen is...of  "het is eigenlijk 5 cm. te breed voor boven de bank, toch Huub?"

maar nu mijn lampenkapje























twee oudere dames komen gearmd richting mijn kraampje: "goedemiddag dames!"
ze beginnen een heel verhaal vol met ditjes en datjes...
opeens zegt een van de dames: " oh mevrouw wat heeft u een énig lampenkapje daar geschilderd!"
"euhhhh lampenkapje?"
"ja!  ik heb thuis precies zo'n lamp! zo met dat roze en paars..."
ze wilde het niet kopen want ze had al zo'n lamp.

sindsdien heet dit schilderijtje dus "het Lampenkapje"

*

7 opmerkingen:

  1. Overigens een prachtig en inderdaad "verlichtend" werkstuk!
    Tja...ik houd mijn werk voorlopig toch ook nog maar even binnenshuis..(hihihi)
    Heb er wel om gelachen en NEEEEE het was geen leedvermaak, eerder angst (@)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Markten zijn slopend...
    Maar wat een prachtig lampenkapje heb je daar geschilderd :).

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het zou ook zomaar een paddestoel kunnen zijn, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. .. dat meiske links op het schilderij.. met dat mooie hoedje op heur witblonde haar.. die zagen ze niet? nah...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Skattig!
    Wanneer ga je een boek schrijven en mij eruit voorlezen :-) ?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het heeft toch drie dagen geduurd voordat ik het lampenkapje ontdekte. Op dat moment weet ik weer dat ik iemand ben van het geheel en niet van de delen. Zagen ze de rest van het schilderij niet dan?

    Een prachtig verhaal. En verder zie ik er van alles is, ook een waarnemingstest. Ken je dat plaatje waarin je zowel een oude als een jonge vrouw kunt zien? Ook daar heeft het elementen van.

    Lampenkapje is natuurlijk een bijnaam. Had je zelf een naam bedacht ooit? Het doet het idee bij mij opkomen, dat Walters idee van een prijsvraag meer potentie heeft dan ik oorspronkelijk dacht. Al blijft het anderen een naam laten geven aan jouw werk, een bijzondere gedachte.

    En oh ja: ik vind het een prachtig werk!
    En het past bij mijn paarse stoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ja, dat oude vrouw/jonge vrouw plaatje ken ik ook, het is maar net hóe je kijkt en wat je wilt zien!

    lampenkapje is zeker een bijnaam, bijna een soort koosnaam want als ik het schilderijtje zie dan denk ik: ahhh, het lampenkapje!
    het had ooit een andere titel "Natuur" ,lekker vaag zodat iedereen kan zien wat ie wil zien.

    een titel kan echt een stempel op je schilderij drukken, als ik een werk "Dood" noem dan zal dat mensen aantrekken die bv. in een rouwproces zitten of mensen uit de uitvaartwereld.
    leve het internet: google "Dood" bij afbeeldingen en er rolt je van alles tegemoet.

    de link tussen "Lampenkapje" en "Natuur" kan ik ook niet leggen...of deze mevrouw moet een organisch gevormd lampje gehad hebben!

    enne Det, zoek maar een boek dan ga ik je voorlezen!

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je de moeite hebt genomen om een reactie achter te laten!