een bijzondere ontmoeting

na een drukke werkdag net voor donker thuis...
eigenlijk moe en helemaal geen zin meer om nog met de hond het bos in te gaan.
maar goed, dan weet ik het wel...dan voel ik me de hele verdere dag schuldig dus toch maar mijn boskloffie aan en naar buiten.
het schemert en er hangt zo'n kniehoge stille nevel boven het heideveldje dat midden in het bos ligt.
ineens staat Pardoes stil, haar hele houding een en al alertheid...ik kijk dan graag even met haar mee.
samen staan we oog in oog met een reetje, zo'n 15 meter van ons verwijderd.
(geen camera bij me natuurlijk!)
ree staat stil, wij ook
Pardoes kijkt naar mij en met een handgebaar zeg ik haar naast me te komen, ze gaat braaf aan mijn voeten liggen en blijft naar me kijken...
ik kijk de ree aan en de ree kijkt mij aan...
niemand beweegt
uiteindelijk draait het reetje zich om en stapt voorzichtig door het heideveld het dichte bos in.
eenmaal uit het oog vervolgen wij onze weg door een donker wordend bos.

een bijzondere ontmoeting op een zomaar-dag
als ik had toegegeven aan moeheid was deze ontmoeting aan mijn neus voorbij gegaan!



Pardoes



*