Eigenlijk heb ik wel weer zin in een doek van formaat...maar dat is voor later
♒︎
zondag 15 november 2015
afstoffen
Ik heb al een hele tijd niet geschilderd maar het begint weer te kriebelen...zo af en toe kijk ik in het voorbijgaan naar een schilderij dat op de ezel staat te verstoffen. Het is nog niet af, nog lang niet...of misschien wel toch bijna? Voorlopig is het nog een puzzel die nodig afgestoft moet worden!
zaterdag 7 november 2015
Winterfair avontuur
Ze zei: ‘weet je hoelang je al niet geblogd hebt?’
‘Euh...een tijdje al niet, geloof ik.’
‘Het is 3 maanden geleden! Dat kan echt niet hoor...’
Ja, zo gaat dat soms maar ze heeft gelijk, het is al weer veel te lang geleden!
De zomer is voorbij, de dagen worden korter en de avonden langer. Tijd om de draad weer op te pakken na een fijne lange zomerstop.
Vandaag bezochten we een winterfair. Nou vind ik 1 winterfair per seizoen genoeg en deze was vandaag dus. Voor het gemak schaar ik de kerstmarkten ook maar even onder de ‘fairs’dus ik ben weer klaar voor dit jaar ;-).
Het miezerde een beetje....zal wel niet zo druk zijn dan dus we nemen Aika mee. Via een blubberig veld gleden we naar onze parkeerplaats waar we een aantal auto’s zagen die zo ongeveer tot hun assen in de klei waren gezakt....hmmmz.
Hond uit de auto en hup naar de fair. Dat -niet zo druk- had ik verkeerd ingeschat, het was stampensvol!!! Fietsers, mensen met kinderwagens, honden, scootmobiels enz....één lange rij mensen. Aika licht in de stress maar so far so good! Tot we een draaiorgel tegen kwamen...daar schrok ze zich een ongeluk van, wurmde zich vliegensvlug uit haar tuig (waarvan ik dacht daar kan ze zelf niet uitkomen) en ging er vandoor! Na een paar rondjes rennen hoorde en zag ze ons en wist niet hoe snel ze weer bij ons moet komen. Hop, tuig weer om en doorlopen.
Stukje verderop raakt ze in de stroom met mensen een stroomdraad! Een stroomdraad? Ja, op een drukke markt waar ik weet niet hoeveel mensen (en kleine kinderen) lopen, is een stroomdraad gespannen. Arme Aika...ze gaat liggen in de modder en loopt daarna tegen een mevrouw met een lichte jas aan. Pfffff.... Geen succes deze winterfair!
Thuis gekomen beetje bladharken (ja harken, niet blazen of slurpen...!) en hondenkoekjes verstoppen in de berg met blaadjes...kunnen we de ellende vergeten en weer tot rust komen!
‘Euh...een tijdje al niet, geloof ik.’
‘Het is 3 maanden geleden! Dat kan echt niet hoor...’
Ja, zo gaat dat soms maar ze heeft gelijk, het is al weer veel te lang geleden!
De zomer is voorbij, de dagen worden korter en de avonden langer. Tijd om de draad weer op te pakken na een fijne lange zomerstop.
Vandaag bezochten we een winterfair. Nou vind ik 1 winterfair per seizoen genoeg en deze was vandaag dus. Voor het gemak schaar ik de kerstmarkten ook maar even onder de ‘fairs’dus ik ben weer klaar voor dit jaar ;-).
Het miezerde een beetje....zal wel niet zo druk zijn dan dus we nemen Aika mee. Via een blubberig veld gleden we naar onze parkeerplaats waar we een aantal auto’s zagen die zo ongeveer tot hun assen in de klei waren gezakt....hmmmz.
Hond uit de auto en hup naar de fair. Dat -niet zo druk- had ik verkeerd ingeschat, het was stampensvol!!! Fietsers, mensen met kinderwagens, honden, scootmobiels enz....één lange rij mensen. Aika licht in de stress maar so far so good! Tot we een draaiorgel tegen kwamen...daar schrok ze zich een ongeluk van, wurmde zich vliegensvlug uit haar tuig (waarvan ik dacht daar kan ze zelf niet uitkomen) en ging er vandoor! Na een paar rondjes rennen hoorde en zag ze ons en wist niet hoe snel ze weer bij ons moet komen. Hop, tuig weer om en doorlopen.
Stukje verderop raakt ze in de stroom met mensen een stroomdraad! Een stroomdraad? Ja, op een drukke markt waar ik weet niet hoeveel mensen (en kleine kinderen) lopen, is een stroomdraad gespannen. Arme Aika...ze gaat liggen in de modder en loopt daarna tegen een mevrouw met een lichte jas aan. Pfffff.... Geen succes deze winterfair!
Thuis gekomen beetje bladharken (ja harken, niet blazen of slurpen...!) en hondenkoekjes verstoppen in de berg met blaadjes...kunnen we de ellende vergeten en weer tot rust komen!
en de aller, allerlaatste appeltjes aan de bomen!
Fijn weekend!
♡
Abonneren op:
Posts (Atom)