zaterdag 19 oktober 2013

Waterjuwelen

Het is moeilijk om ze te vangen 
en bewaren kan al helemaal niet
vergankelijke schoonheid

Het is me gelukt! 
Ik heb ze gevangen 
en bewaar ze in een beeld
tot eeuwige schoonheid...







mooi hè...de herfst



zondag 13 oktober 2013

Een regenachtige zondag...

Ik hou er van! Geen dagen achter elkaar maar zo'n grijze dag met regen vind ik heerlijk.
Een opgeruimd atelier nodigt uit tot schilderen...dotjes kleuren die ik normaal gesproken niet zo snel zou pakken maar soms moet je jezelf dwingen tot iets anders, dat kan echt geen kwaad!


Ik had nog een half beschilderd doek staan van 1x1 mtr. Ik kwam niet verder met dat schilderij en dan zit er maar 1 ding op....gewoon er overheen schilderen.


Nieuwe ondergrond geeft nieuwe mogelijkheden!



Volgende stap.... als het er staat dan staat het er ook....zo'n vorm is meteen heel bepalend voor het schilderij. Beetje poetsen dan maar...



Recht vraagt om rond, licht om donker, beweging om rust...



In grote lijnen is ie klaar, voor mijn gevoel is hij in balans maar het mag nog een beetje spannender...
en zal ik er toch nog een kleurtje bij doen? Beetje ultramarijn of karmijnrood of allebei? Ik heb me zó ingehouden met 5 op elkaar afgestemde kleuren...of toch maar niet?
Eerst maar laten drogen en dan verder kijken.



De potten en kwasten zijn weer schoon gemaakt....is het morgen weer zondag + regen?





*




donderdag 10 oktober 2013

Appel

uit eigen tuin met glanzend rode gepoetste wangen



Er ligt een appel op een schaal
voor een open raam-

als hij zou kunnen denken zou die appel denken: 
is dit nu beurs, zo n doof gevoel... 
hij is nog zoet, 
maar hij wordt al moe zoals alleen een appel 
moe kan worden, 
hij rimpelt en verkleurt, 
het is een warme dag, niets grijpt om zich heen 
en niets gebeurt 
en een hand pakt hem op, draait hem rond 
en gooit hem door het raam- 
als hij zich zou kunnen verbazen zou die appel 
zich verbazen en denken: 
is dit nu ten einde raad, 
of is dit nu de opperste verwarring? 
De avond valt, wormen komen op hem af, 
en hij zou denken: 
als ik nog kon glanzen dan zou ik nu toch glanzen... 
zijn laatste gedachte
zou dat zijn...



Toon Tellegen, 
uit: Een langzame val 

Querido Amsterdam 1991




*