Ootmarsum

Dit weekend was ik in de de buurt van Ootmarsum [op z'n twents uitspreken graag] een leuk kunstenaarsdorpje vol galerietjes.
En als je dan toch in de buurt bent dan ga je natuurlijk even buurten...
Het is de plaats van Ton Schulten die daar zijn eigen museum heeft!
Ik hou van zijn kleurgebruik maar ...als je één schilderij hebt gezien dan heb je ze eigenlijk allemaal gezien.
In het museumpje was een film te zien over zijn leven en werk, hoe hij in een luchtballon zijn inspiratie opdoet voor nieuw werk. De dorpen en velden zien er vanuit de lucht uit als lappendekens en die vakjes zie je terug in zijn schilderijen.
Nou...was best leuk maar er was meer te zien.
De volgende galerie werd bemand door iemand die hield van een praatje en die zijn gal spuwde over huisvrouwenkunst... hij was bovenmatig blij met zijn eigen visie op kunstenaarsschap en raakte niet uitgepraat over de massacultuur van de "domme mens"  [daar waren we snel klaar...]

De volgende was galerie 12, een mooie ruimte met een mix van schilderijen, sculpturen en fotografie en vriendelijke galeriehouders.
Daar maakte ik kennis met het werk van Lorenzo Quinn, beeldhouwer [en zoon van Anthony Quinn]. Ik had nog nooit van de beste man gehoord en dat scheen een gebrek in mijn kunstopvoeding te zijn. Wat mij het meest trof in zijn werk was de zoektocht naar balans

geen kunst gekocht daar...wel een boek want van zijn "balanceren" kan ik nog heel veel leren!

[het was een heerlijk weekend met een huwelijk, familie en feesten tot in de kleine uurtjes]

.


*