zaterdag 14 mei 2011

onvrij

onvrij zijn in het schilderen leg ik mezelf vaak op door vast te houden aan een bepaald beeldelement.
in dit schildrijtje gebeurde dat ook, de twee blauwe vlakken in het midden stonden er al heel snel en daar mee heb ik mezelf vast gezet in dit schilderij.
het blijft dan zoeken en zuchten omdat ik dan binnen de door mijzelf opgelegde grenzen aan het werk ga...
dom! ik had beter meteen de witkwast er overheen kunnen halen ipv eindeloos door blijven klungelen.



zodra er een gebrek aan schildersdoeken gaat onstaan is dit een van dit eersten die een witbehandeling ondergaat! ik ben niet blij met het resultaat maar heb wel lekker staan schilderen en dat is ook wat waard!
bovendien...van je mislukkingen leer je het meest toch?




*

8 opmerkingen:

  1. bezig zijn met de kleuren maakt je hoofd leeg en ontspant
    maar iets verplicht schilderen en je er niet zo goed bij voelen daar kan geen 'hart'elijk werk uit komen

    toch is dit niet zo erg hoor, voor mij storen enkel die twee figuren

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vraag me af wat Freud hiervan zou zeggen. Bijzonder was dat hij geneigd was de psychische toestand van een cliënt te duiden, en aan die duiding vast te houden, zelfs als het slachtoffer zelf 'er nog niet aan toe was dit toe te geven'.
    Let ook op de oranje 'eierbolletjes'.....

    Dus: Je bent diep geraakt door een gespleten man, waaraan je met weinig plezier terug denkt. Maar je eigen schoonheid is aan jezelf wel duidelijker geworden, en ondanks de aanval staat die niet ter discussie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ;-) die Freud!
    vooral dat "DUS:" doet 't em...
    oranje eierbolletjes, hahaha, zo had ik het nog niet bekeken!
    maar hoe ik het ook bekijk, het is en blijft een mislukt schilderij.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Freud vergat nooit iets. Realiseer je dat de duiding van dit schilderij maar enkele dagen na 'op jacht' komt......

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hihi, hoop niet dat Albert mijn schilderijen via Freud gaat analyseren....
    Maar ik ken je probleem Jo (Neeeee, niet van gespleten mannen met eierbolletjes enzo, maar van het schilderen. De laatste werken die ik nu recent afbeeld waren/zijn van die "vastlopers".
    Bij deze heb ik er de beuk in gegooid en ben ik gewoon schaamteloos gaan klooien!
    ....En beeld ze net zo schaamteloos af op m'n weblog...
    (Voor alle zekerheid ga ik met terugwerkende kracht even naar "gespleten eierbolletjes" zoeken. Hahaha! Oja, succes met je "jacht"Jo. :-))))

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Werkt dat dan zo? Je zet twee vlakken op doek zonder dat je enig idee hebt waar 't heen gaat?
    En vervolgens 'moet' je er wat mee.

    Doet mij beetje denken aan een schrijfopdracht 'hier heb je een paar woorden, schrijf er een verhaal mee' en dat het dan wat gekunsteld wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind het toch best meevallen hoor.

    Groetjes
    Eline DM*

    ps: kom gerust is binnen op mijn blogje.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat heet een mislukking?
    De donkere twee-eenheid op het punt staand vuur te vatten...
    Mooi toch?

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je de moeite hebt genomen om een reactie achter te laten!