dinsdag 18 januari 2011

gedoe op de maandag

er zijn zo van die dagen...

gisteren reed ik na een drukke werkdag naar huis,
met mijn autootje ploegde ik door het grind en dacht: "hij stuurt wel heel zwaar nu" dat doet ie wel vaker want het is een oud autootje zonder stuurbekrachtiging.
eenmaal op de verharde weg met mijn hoofd vol van -ik moet nog even dit, en ik moet nog even dat...en oja, ook nog even snel boodschappen doen- viel het me op dat ie wel heel raar reed...
drukke weg, iedereen haast... toch maar even een file creëren, binnen no-time een hoop getoeter en een lange rij auto's....en ik een lekke band...
maar dan ook echt lek, zo plat als een dubbeltje.




daar sta je dan, ik kon geen kant op...niet vooruit, niet achteruit, niet naar links of rechts...ik kon alleen maar meegaan in de stroom van automobilisten die snel naar huis wilden.
één van de eerste dingen die mijn vader mij leerde toe ik nog bezig was mijn rijbewijs te halen was het verwisselen van een band...maarja, dat was zó lang geleden!
2 km verderop wist ik een bandenmannetje...dus zachtjes aan, hobbel de bobbel richting het mannetje.
daar aangekomen ging er een grote schuifdeur open en zei het het mannetje (een reuze grote kerel) maar mevrouw! u weet toch wel dat je nooit met een lekke band mag rijden?!
nah, het was maar een klein stukje hoor!
enfin, band aan flarden en het kofferbakwiel werd er vliegensvlug onder gezet!

onderweg was ik mijn wieldop verloren...jammer en slordig bovendien, vind ik.
dus de route weer terug gereden en in de berm zag ik iets ronds en glimmends liggen...een wieldop!
het was alleen de mijne niet...hoe jammer!

vanmiddag reed ik naar huis en deed een schietgebedje: Heilige Antonius, beste vrind, zorg dat ik mijn wieldop vind!
en wat denk je???
gevonden! op bijna dezelfde plek waar ik die andere vond.
zojuist een nieuwe band erom en de wieldop is met tie-wraps vastgebonden want hij had toch wel de nodige schade opgelopen...toch aardig van die reuze grote kerel!

[raar woord tie-wraps, ik had geen idee hoe je dat zou moeten schrijven maar volgens het woordenboek zijn het wraps. krijg ik trek van, het wordt tijd om te koken]



*

7 opmerkingen:

  1. Hahaha geweldig leuk blogje!
    En ik lach niet uit leedvermaak hoor....je beschrijft je leed alleen zo grappig.

    Liefs Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O, ellende, maar je weet er een leuk verhaal van te maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt wel een mooie auto en die kleding staat je erg leuk!
    ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. moraal van dit verhaal: meer bidden ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. graag gelezen!
    en zie, een schietgebedje helpt echt, dat is mooi meegenomen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik doe heel wat schietgebedjes, ze gaan bijna allemaal naar Antonius ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je de moeite hebt genomen om een reactie achter te laten!